Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

Τι είναι Blogg ;;;

Ο ουρανός μουντός, βαρύς, κατεβασμένος πάνω απ’ τις στέγες των απέναντι σπιτιών, καιρός βροχερός, ιδανικός για υπαρξιακούς προβληματισμούς….
Περνάω σαν φυσική συνέπεια την «κρίση μηνός» της Bloggόσφαιρας.
- Τι διάβολο παρασταίνουμε εμείς εδώ στα Bloggs ;
- Τι να ανεβάσω στο Blogg ;
- Προσωπικό καθημερινό μου ημερολόγιο ;
- Να κάνω την καθημερινή πολιτική ανάλυση ;
- Να αναπαραστήσω παλιές αγαπημένες αναμνήσεις ;
- Να το μετατρέψω σε ενημερωτικό σάϊτ τοπικών προβλημάτων και γεγονότων ;
- Να βγάλω με αυτοψυχανάλυση τα προσωπικά μου εσώψυχα και απωθημένα ;
- Να το βαρεθώ, να απογοητευτώ, να το παρατήσω σα μισοκαπνισμένο τσιγάρο, σα μισοπιωμένο ποτό, όπως ο φίλος Ντίνος ;
- Κάτι απ’ όλα αυτά …. ή όλα αυτά μαζί … ή τίποτα απ’ όλα αυτά ;

Ήδη γνώρισα στο περίεργο αυτό νησί των Bloggοφάγων αρκετούς ενδιαφέροντες τύπους με αξιόλογες ιδέες (γράψτο στα θετικά!!!)

Δε βαριέσαι !!!! ας συνεχίσουμε, έτσι όπως μας έρχεται ….
Για το αποτέλεσμα …. θα δείξει !!!!!

2 σχόλια:

Alexandros είπε...

Τι είναι Blog; Έλα ντε...

Εγώ πάντως , τον Ιούλιο που το ξεκίνησα, είχα σκοπό να γράφω για τα βιβλία που είχα διαβάσει και διαβάζω , καθώς και για μπάλα. Μάλλον τα έχω καταφέρει. Δεν γράφω σχεδόν καθόλου για πολιτική και προσπαθώ να μην ασχολούμε με τα θέματα της επικαιροτητας.

Είναι θέμα επιλογής πάντως. Βρες ένα πεδίο που να σε ευχαριστεί και επικεντρώσου σε αυτό. Αυτή είναι η άποψη μου...
Τα λέμε!

DINOS TZORTZOGLOU είπε...

Kαλέ μου φίλε.
Δρόμος είναι...
Κι όπως όλοι οι δρόμοι, πότε είναι μοναχικός, ανηφορικός όλο στροφές και μες στη σκόνη, άλλοτε όμως έχεις καλή παρέα, κι ο δρόμος ευκολοδιάβατος...
Ο δικός μου στένεψε...
Δεν έβλεπα να με βγάζει κάπου...
Κάποιοι φίλοι είπαν “τι κι αν γινόταν καφενείο...”
Δε συμφωνώ...
Από τα πράγματα που με πειράζουν στο νησί είναι η γκρίνια κι η μιζέρια.
Να κάθεσαι στον καφενέ και να “κατεβάζεις” όλους τους διαόλους γιατί ... για όλα φταίνε οι ... άλλοι...
Κι εσύ “να κάθεσαι νωχελικά στο τραπεζάκι σου” αμέριμνος, ανεύθυνος, ωραίος και ... μοιραίος...
Δεν ήθελα να “στήσω” άλλον έναν καφενέ...
Κι έτσι άφησα το “τσιγάρο μισοκαπνισμένο, το πιοτό μισό...”
Ίσως να έκανα – να κάνω – λάθος...
Ίσως να βιαζόμουνα πολύ...
Ίσως (για μια ακόμα φορά στη ζωή μου) να 'βαλα μπροστά “φιλοδοξίες” που δεν αντέχανε τα κότσια μου...
Ποιος ξέρει...
Πάντως δεν το “βαρέθηκα”.
Μου λείπει πολύ. Μου λείπει από την ώρα ακόμα που έστειλα το “αποχαιρετιστήριο”...
Μου λείπετε κι όλοι εσείς οι καινούργιοι φίλοι.
Ας είναι... Θα τα λέμε στα δικά σας “λημέρια” τώρα...
Αρκετά σε ... έπρηξα...
Αν μου επιτρέπεις μια συμβουλή...
Δε χρειάζεται να κάνεις το bloggάκι σου ... “κάπως”...
Γράφε ό,τι τραβάει η ψυχούλα σου και όποτε ... “γουστάρεις”...
Δε χρωστάς τίποτα σε κανέναν...
Δικό σου είναι. Μη ζορίζεσαι...
Νά σαι καλά να σε διαβάζουμε.
Κι άμα με το καλό έρθω προς τα ... Δυτικά, ίσως πιούμε κι ένα ούζο...