Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

" Πλόες ... "

Έφερα τη ζωή μου ως εδώ
Πέτρα ταμένη στο υγρό στοιχείο
Πιο πέρα απ' τα νησιά
Πιο χαμηλά απ' το κύμα
Γειτονιά στις άγκυρες
Όταν περνάν καρίνες σκίζοντας με πάθος
Ένα καινούριο εμπόδιο και το νικάνε.
                            « Οδ. Ελύτης »
 
Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδιά, σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων
.
                            « Ν. Καββαδίας »
 
ΘΑΛΑΣΣΑ θάλασσα
στ νο στν ψυχ κα στς φλέβες μας θάλασσα.
Εδαμε τ πλοα ν φέρνουν τς μυθικς χρες
δ στν ξανθ μμουδι
που ργοπορον ο βραδινο δοιπόροι.
Ντύσαμε τς παιδικς γάπες μας
μ νωπ φύκια.
Προσφέραμε στος θεος τς κρογιαλις
στρακα στιλπν κα βότσαλα.
 
Χρώματα πρωϊν διαλυμένα στ νερ
πυρκαϊς δειλινν στος μους τν γλάρων
κατάρτια πο δείχνουν τ πειρο
νοιχτ κατώφλια στ βμα τς νύχτας
κα πάνω π’ τν πνο τς πέτρας
μετέωρο κατάφωτο σίγαστο
τ τραγούδι τς θάλασσας
ν μπαίνει π’ τ μικρ παράθυρα
ν σχεδιάζει κήπους λάμψεις κα νειρα
στ νωπ τζάμια κα στ κοιμισμένα μέτωπα.
                                  « Γιάννης Ρίτσος »
 
Γύρω από το νησί είν' η Θάλασσα- πόση Θάλασσα!
ξεχειλίζει κάθε τόσο
λέει ναι, λέει όχι, πάλι όχι, όχι
σε μπλε, σε αφρό, σε κύμα
λέει όχι, πάλι όχι
αδύνατο να μείνει ήρεμη
«με λένε Θάλασσα», λέει και ξαναλέει
χτυπώντας έναν βράχο που δεν πείθει
κι έπειτα μ' εφτά πράσινες γλώσσες
μ’ εφτά πράσινες τίγρεις
μ’ εφτά πράσινα τέρατα
μ’ εφτά πράσινες θάλασσες
τον χτυπάει τον φιλάει τον καταβρέχει
πάνω στο στήθος του χορεύει κι όλο λέει
τ’ όνομά της.
                             « Π. Νερούντα »
 
Τώρα θ κοιτάζεις μία θάλασσα
διάθεση ν σ ντοπίσω
στ συστρεφόμενη ντός μου γ τν πουσιν
τσι σ βρίσκει:
πικρ παραθαλάσσια οριστία.
Θ κοιτάζεις μία ρημη θάλασσα.
Τ
βλέμμα σου δν παραλλάζει
π πλαγι πο γλυκ
κα
μ᾿ νακούφιση σκουραίνει
κατρακυλώντας μ
ς στν πομάκρυνση.

Ἀναπνέεις μὲ τὸ στέρνο τῶν μακρινῶν ἠρεμιῶν,
ποὺ ἔχω γι᾿ αὐτὲς διαβάσει
στοὺς πολύτομους κόπους ποὺ ἔδεσα.
Σ᾿ ἕνα ἀβαθῆ σου στεναγμὸ βούλιαξε ἕνα βαπόρι.
Δὲν θὰ ἤτανε βαπόρι. Θὰ ἤτανε σκιάχτρο
στὰ ὑγρὰ περβόλια τῆς φυγῆς
νὰ μὴν πηγαίνουν οἱ διαθέσεις
νὰ τὴν τσιμπολογᾶνε.
                      Κ. Δημουλά »
 
ποιος φέρνει τ θάλασσα στν γκαλιά του
Εναι σ ν μν ποφέρει π βάρος
Εναι σ ν μ ντρέπεται πο πηγαίνει μ τν γέρα
Εναι σ ν κρατάει λάκερη τ γ μέσα στ βλέμμα
                                       « Γ. Σαραντάρης »
 
Το πνεύμα μου, σαν ουρανός, σαν ωκεανός, σαν θάλασσα,
λύνεται απόψε στο άπειρο χωρίς να βρίσκει αναπαμό.
Τις ζώνες γύρω του έσπασε και ανατινάζεται θερμό
το πνεύμα μου σαν ουρανός, σαν ωκεανός, σαν θάλασσα.
                                        « Ν. Βρεττάκος »
 
Φέρτε μου τη θάλασσα, να τη προσκυνήσω
Φέρτε μου τον ήλιο της, να προσευχηθώ
Έθρεψα τα σπλάχνα σου, κύμα πελαγίσο
με χιλιάδες μνήματα μέσα στο βυθό.
 
Φέρτε μου τη θάλασσα, να τη τραγουδήσω
Φέρτε μου τον ήλιο της, για να ζεσταθώ
Οι νεκρές αγάπες μου δεν θα ‘ρθούνε πίσω
Βάλτε με στον κόρφο της ν’ αποκοιμηθώ
Φέρτε μου τη θάλασσα, να τη προσκυνήσω
Φέρτε μου τον ήλιο της, να προσευχηθώ
                                    « Ν. Γκάτσος »



13 σχόλια:

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Τι ωραία ανάρτηση!

Την εκλαμβάνω ως αποχαιρετιστήρια για το καλοκαίρι που ημερολογιακά σε λίγο ολοκληρλωνει τον κύκλο του! Οι φωτογραφίες υπέροχες! Να υποθέσω πως εσύ τις τράβηξες, ναι;

VAD είπε...

Καλα,πώς αντεξες εσυ μια ολόκληρη εβδομάδα στο καμίνι του Κάμπου;:))

Ερατώ είπε...

Όμορφο αφιέρωμα!
Υπέροχες φωτογραφίες , προφανώς από κάποια έκθεση σχετική με τη φωτογραφία και τη θάλασσα. Αναρωτιέμαι κι εγώ το ίδιο, αν είναι δικές σου!
Καλημέρα!

ξωτικό είπε...

Mια αγκαλιά θάλασσα μας κέρασες
και πολύ επίκαιρα ....ασπρόμαυρη !!

Τα πανιά
και ο Γ.Σαραντάρης κάτωθέ τους έκλεψαν την καρδιά μου !!!

(μεγάλη τόλμη το ασπρόμαυρο !!! )

Να την χαίρεσαι και 40 φιλιά (κατά το 40 κύματα) στον....φωτογράφο !!

zoyzoy είπε...

Υπέροχοι οι στίχοι που διάλεξες για να πλαισιώσεις τις φωτό σου!
Ο ένας καλύτερος απ'τον άλλο και όλοι μαζί οι δημιουργοί θεσπέσιοι!


Φιλιά θαλασσινά και απο'μενα!

Άιναφετς είπε...

Τελικά οι μαυρόασπρες φωτογραφίες μας βάζουν σε μια άλλα ατμόσφαιρα, πιο νοσταλγική...
Η Θάλασσα χαίρεται όταν την υμνούν!

ΑΦιλιά με όλη μου την Αγάπη!

Lilith είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με τους προλαλήσαντες. Πολύ όμορφη ανάρτηση και πολύ όμορφες φωτογραφίες.
Η ιδέα που είχες να τις συνδυάσεις με την ποίηση, ήταν υπέροχη και όχι μόνο μας ταξίδεψε, αλλά 'μύρισε' κι η ψυχή μας θάλασσα. :)

BUTTERFLY είπε...

Καλο υπολοιπο καλοκαιριου Σιδερη! Παντα να ταξιδευεις στις αγαπημενες σου θαλασσες! Εμενα παντως με ταξιδεψες!

leondokardos είπε...

Σε μένα και μόνο η θεα της θάλασσας με ξεκουράζει. Μπορώ να κάθομαι για ώρες να τη κοιτάζω και να την απολαμβάνω.

marilia είπε...

Πο πο, αλμύρα! Χύθηκε η θάλασσα μέσα στην ανάρτησή σου, πλημμύρισε τον κόσμο και με συνεπήρε. Χωρίς όρεξη καμιά ν' αντισταθώ αφέθηκα να με ταξιδέψει όπου ήθελε. Και τι όμορφο ταξίδι!

Φιλάκι αλμυρό. Να ομορφοπερνάς!

Δημιουργία είπε...

Καλο Φθινοπωρο και καλο μηνα να εχεις, με υγεια.

Giorgos Varvakis είπε...

Είχα ακούσει για μια ομαδική έκθεση στα Βοτσαλάκια, αλλά δε σας πρόλαβα...
Υπέροχες λήψεις!!!

kariatida62 είπε...

Υπέροχο αφιέρωμα για την μεγάλη Αγαπημένη...όλων μας!