Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Αισθήσεις και παραισθήσεις …

ΟΠΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Αν εδώ κάτι γυρνάει τότε πήγαινε γρήγορα στο σπίτι !!!..
Είσαι έτοιμος για το βραδινό πάρτι !!


(Πρόσεξε καλύτερα …τίποτε δεν γυρίζει!)

Έχεις διάθεση να τρελάνεις λιγάκι τα ματάκια σου????
Κοίταξε τότε με την ησυχία σου τις επόμενες εικόνες..! Τελικά….τελικά τίποτε δεν γυρίζει ξέρεις!!!!

Πρόσεξε την τελεία στο κέντρο και πήγαινε το κεφάλι σου μπρός πίσω!!! Συγκεντρώσου για λίγο στο κέντρο και θα παρατηρήσεις ότι οι μωβ κύκλοι, έχουν τελικά πράσινο χρώμα!!!!!

Αν συνεχίσεις να βλέπεις τον σταυρό στη μέση, θα παρατηρήσεις ότι οι πράσινοι κύκλοι εξαφανίζονται και τελικά ξαναγίνονται μωβ !!!!

Και το καλύτερο έρχεται στο τέλος!!


Αυτή είναι η πιο –μακράν- φευγάτη εικόνα που έχω δει!! Ακολούθησε τις οδηγίες..*

1) Συγκεντρώσου και παρατήρησε για 30-45 δεύτερα τις 4 μικρές τελείες στο κέντρο.

2) Μετά κοίταξε σ’ έναν τοίχο κοντά σου (ή σε μια επίπεδη επιφάνεια ίδιου χρώματος άσχετα το τι είναι, αρκεί να είναι επίπεδη..)

3) Θα δεις σε λίγο να εμφανίζεται μια εικόνα (κάνε υπομονή…!)

4) Ανοιγόκλεισε τα μάτια σου, εστίασε στο κέντρο και μια φιγούρα θα εμφανιστεί.

5) Τι βλέπεις ??..ή μάλλον ΠΟΙΟΝ βλέπεις??

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Νόστιμον ήμαρ …


Επιτέλους να με υποδέχεται αντίκρισα

κοντοζυγώνοντας, του Γέρο – Κέρκη η σκιά

περήφανου του Αιγαίου Ακρίτα & Βιγλάτορα

που μέσα από του βράχου εκεί τις χαρακιές

αστείρευτες πηγές, γάργαρα νερά ρέουν αέναα ... κρυφά ξωκλήσια, πηγάδια απύθμενα, σπηλιές,

κι αητοφωλιές, τα γκρέμνια, τα φαράγγια του …


Ανείπωτη ευτυχία οι αισθήσεις όλες μου αμολητές

αχόρταγα το νέκταρ να ρουφάνε του νησιού μου …

Ν’ αφήσω τη σκέψη μου εκεί να κοιμηθεί …

πάνω σε χαλί υφαντό μ’ αγριολούλουδα !!!

Ν’ αφήσω λεύτερα τα μάτια μου να πλανηθούν …

στους άπειρους συνδυασμούς του μπλε με το γαλάζιο !!!


Ν’ αφήσω τ’ αυτιά μου ανοιχτά στη μουσική

την αύρα του άνεμου ανάμεσα στα φύλλα ...

εκεί οπού το κύμα τα βότσαλα σκουντάει

σ’ ένα ατέλειωτο παιχνίδι πάρε - δώσε ...


σε βιαστικό φτερούγισμα πουλιού,

σε ρυακιού μονότονο κελάρυσμα …


Ν’ αφήσω την όσφρησή μου ν’ αποπλανηθεί,

έρμαιο στου Ιούνη ανάμεσα τ’ αρώματα ... Ν’ αφήσω τον ουρανίσκο ν’ απορροφά κάθε ικμάδα

από τη γεύση ώριμου βερίκοκου κάτω απ’ το δέντρο !!!
Ν’ αφήσω ακούραστα τα πόδια να με σεργιανούν

σε χωριουδάκια ορεινά με καλντερίμια, βρύσες & καμάρες






κι εκεί στα μονοπάτια τα παλιά που λάξεψαν

τα πόδια του Αρίσταρχου, του Πυθαγόρα,

του Επίκουρου, του Αίσωπου του Ευπάλινου …