«Γραπτά Μυνήματα . . . »

Πολύ κουβέντα τελευταία γίνεται για το ρόλο της τεχνολογίας στη διαμόρφωση ενός νέου είδους ανθρώπου (ΗΟΜΟ TEHNOLOGIKUS), πλήθος επιχειρημάτων για το ότι δήθεν αποξενώνει τους ανθρώπους, σκοτώνει τη δημιουργική σκέψη, την έμπνευση, το συναίσθημα.
Προσωπικά πιστεύω πως όποιος έχει την ανάγκη να εκφραστεί, να εκθέσει τα εσώψυχά του, τις ευαισθησίες, τα πάθη του θα βρει τρόπο να το κάνει με ότι μέσα έχει στη διάθεσή του. Από μολύβι και χαρτί ή το πληκτρολόγιο, τον καμβά και το πεντάγραμμο, μέχρι σε παπύρους και δέρματα, στο ξύλο και την πέτρα ακόμα. Μην ξεχνάμε ο Αλέκος Παναγούλης έγραφε στίχους στο κελί του πάνω σε χαρτί από πακέτο τσιγάρων με το αίμα του . . .
Θα μου πείτε . . . πού τα θυμήθηκα τώρα όλα τα παραπάνω;
Εχτές σκαλίζοντας τη βιβλιοθήκη μου ψάχνοντας για κάτι άλλο, τυχαία έπεσα σ’ ένα βιβλιαράκι με ποιήματα του αδελφικού φίλου μου Νάκη Σαρρηγιάννη, «ΓΡΑΠΤΑ ΜΥΝΗΜΑΤΑ» ο τίτλος, στιχάκια γραμμένα όλα τους στα πλήκτρα του κινητού τηλεφώνου του, διεσπαρμένα στις «μνήμες» των συσκευών μας ( γνωστών και φίλων ).
Παραθέτω δυο “απανθίσματα” θεωρώντας δεδομένη την άδεια «αναπαραγωγής με κάθε μηχανικό ή ηλεκτρονικό μέσο κ.λ.π. κ.λ.π. . . . . χε χε χε . . . »

« ΑΤΜΗΤΑ »
Τα βράδια, όταν κοιμόμαστε
στους δρόμους σεργιανάνε
τα όνειρα και οι επιθυμίες μας …

Συναντώνται στις πλατείες
και καμώνονται ότι δε γνωρίζονται …

… Το πρωί παίρνουν τα γύρω βουνά,
όπως στα χωριά τα κοπάδια
με το χάραμα …

«ΑΙΓΕΑΣ»
… Και κάρφωσα το κορμί μου στο Αιγαίο.
Αμετάκλητα. Όπως ο Θάνατος!

… Ο Ήλιος έγνω την Δύσιν αυτού …

… Αχ ο Θησέας, που ξέχασε
να υποστείλει τα μαύρα πανιά !
Αχ κι εμείς, που ξεχάσαμε
να τα αναρτήσουμε !

… Αλλά δεν πειράζει …
Ο Μύθος έτσι Διευθετήθηκε !
Από το βράχο του Ποσειδώνα.
Κύμα το κύμα
και μέχρι την άκρη της Πραγματικότητας.

Ακόμα ένα που ανέσυρα από τη μνήμη του τηλεφώνου μου, που ευχάριστα με εξέπληξε παραμονή πρωτοχρονιάς τρεις ώρες πριν να μπει το 2007 εκεί που βρισκόμουνα - (σε ένα χαμάμ στην Καζαμπλάνκα) – διακοπές . . .

Με ουράνιο τόξο για χαμόγελο
και χαρωπά χοροπηδώντας,
πρωτοχρονιά βαράει τα καμπανάκια του
κι ολοχρονίς ας σέρνει τις ευχές μας.
Ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος !
Α. Σ.

Και φυσικά η απάντησή μου φυσιολογικά καθυστερημένη λόγω και της διαφοράς ώρας . . .

Στριφογυρνώντας σαν χάμστερ στη ρόδα . . .
στη λογική της μέγγενης του χρόνου,
ας μη μπούμε . . .
ΖΗΤΩ το 1953 . . .

Side - Side