Ένα αλλοιώτικο παιχνίδι ... ή ... Περί εκτόνωσης ο λόγος !!!

Αποδεχόμενος την πρόσκληση απ' την αγαπητή "Καλλιτέχνιδα των δρόμων" προσέρχομαι στο νέο "παιχνίδι" ...
Μόνο που δεν μου φαίνεται και τόσο παιχνίδι !!!
με τους εξής κανόνες :

1. παρε μια πενα 2. βουτα την στο μυαλο σου 3. γραψε 3 προτασεις που θα ελεγες μπροστα σε ολους αυτούς που μας κυβερνουν 4. προσκαλεστε οσους θελετε...

Απευθύνομαι λοιπόν ευσχήμως προς τους κ.κ. Κυβερνήτας μας ...
Καταβάλλοντας προσπάθεια όσο το δυνατόν για διατήρηση της ψυχραιμίας μου !!!
Λοιπόν :

1. Καλά κάνετε όσα τους κάνετε, συνεχίστε ... για να μάθουν να σας ψηφίζουν ...

2. Μην ξεχνάτε, όσο πιο πολλά ψέμματα ...

τόσο περισσότερους ψήφους θα πάρετε !!!
Μην ανησυχείτε, ξεχνάνε εύκολα τα κοθώνια ...

3. Μην έχετε τύψεις για όσα διαπράττετε ...
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι ίδιοι επιλέγουν ...

Αυτούς που τους Αξίζει για να τους Κυβερνούν ...

Δίνω στη σκυτάλη στους φίλους syneas meropi nikos k Αμάλθεια mpalos marianaonice ... και σε όποιον άλλο επιθυμεί να εκτονωθεί ...

Να τους ζήσει …

Και το όνομα αυτού ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΣ ...

Ένα τριήμερο στη Νικαριά είναι πάντα ευχάριστη πρόκληση !!!

Έτσι αφού αναβλήθηκε το προγραμματισμένο ταξίδι στη Χιό για συμμετοχή σε «Αχτίφ Δικανικής Ασχημίας» - ας όψεται η «ναυμαχία» των εφοπλιστών για τον έλεγχο των γραμμών του Αιγαίου !!! – με όλες τις παρεπόμενες οχλήσεις της τρόϊκας που συνεδρίαζε ερήμην μου και εξακόντιζε βροχηδόν τα απειλητικά SMS για της συνέπειες της απουσίας μου …

Με χαρά αποδέχτηκα την πρόσκληση αγαπητού μου φίλου απ’ τις ΡΑΧΕΣ (το χωριό των ανυπότακτων Ικαριωτών με τα μενίρ ...
και τις περίεργες συνήθειες σχετικά με τη διασκέδαση και τη μέθοδο μέτρησης του χρόνου)

να παρευρεθώ στη βάφτιση του εγγονού του.

Αφού ταχτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο μας στον Αρμενιστή …

Δροσιστήκαμε κι ήπιαμε τα ουζάκια μας στην μαγευτική παραλία της Μεσαχτής …

Απολαύσαμε φρέσκο ψάρι στο Γιαλισκάρι …

Σκαρφαλώσαμε στην κορφή του «Αθέρα» σ’ ένα ειδυλλιακό τοπίο πάνω απ’ το φράγμα στο οροπέδιο του ΠΕΖΙ σ’ ένα ξωκλησάκι που σκιάζονταν από καστανιές κι αγριοβαλανιδιές …

Παντού η αίσθηση του γαρύφαλλου, απ’ τις γλάστρες στα τραπέζια ως το κρασί και τις μπομπονιέρες !!!

Στο καζαναριό μοσχομύριζαν τα αγριοκάτσικα «ρατσκό» και οι λοιποί μεζέδες …
Τελικά ο νεοφώτιστος πήρε ευχάριστα το μπανάκι του …
Ο Πράμνιος οίνος Ειδικής παραγωγής «ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΣ» έρεε ακατάπαυστα ανεβάζοντας το κέφι στα ύψη…

– κινδύνεψε να αδειάσουν τα κρασοκέλια …

Τσιμπούσι, τραγούδι και χορός, υπό τους ήχους παραδοσιακής ορχήστρας – ακούσαμε και χορέψαμε τον «ΙΚΑΡΙΩΤΙΚΟ» σε διαφορετικές versions (κλασσική – ρόκ – τζαζ) με βιολί κρουστά και τσαμπούνα …

Το γλέντι άρχισε μεσημέρι και συνεχίστηκε μέχρι τα ξημερώματα …

Το τιμώμενο πρόσωπο συμμετείχε ενεργά στα χορευτικά και μουσικά δρώμενα …

Συνεχίστηκε με την ίδια ένταση και πάθος την άλλη μέρα στο σπίτι του «παππού» …

Και κατέληξε την τρίτη μέρα σε ταβέρνα πάνω απ’ τον αρχαίο ναό της Αφροδίτης στο Να …

Αποκαμωμένοι πήραμε απ’ τον Εύδηλο το πλοίο της επιστροφής …

την ώρα που ο ήλιος του Ιούνη έβαφε κατακόκκινο το ΑΙΓΑΙΟ …

ΑΗ – ΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΕΛΕΗΜΟΝΑΣ

Ήταν μια υπέροχη Κυριακάτικη απόδραση …

Μετά από μια δύσκολη βδομάδα με φουλ εργασιακό στρες …

Μου φάνηκε λυτρωτική η πρόσκληση απ’ τον κουμπάρο μου «ΚΑΠΤΑΙΝ ΟΥΖΟ» για ημερήσιο ταξιδάκι με τον "ΑΗ –ΓΙΑΝΝΗ" του …

Αφου αποπλεύσαμε απ’ το μικρό ψαροχώρι όπου έκανα τα πρώτα μου βήματα …

Αφήσαμε την πλοήγηση στο μικρό «πιλότο» βαφτιστικό μου

Χαζέψαμε τον περήφανο Κέρκη με τις δροσερές πηγές και τα μοναστήρια του …
Τις χρυσές αμμουδιές και τις θαλασσινές σπηλιές …

Φτάσαμε , που αλλού … στον ΑΗ – ΓΙΑΝΝΗ ΕΛΕΗΜΟΝΑ …


ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ - τη γη της Επαγγελίας - Ατλαντίδα του κάθε ναυαγού του τσιμέντου και της ασφάλτου …

Τον Παράδεισο των παιδικών μας χρόνων …
Το επίκεντρο της συζήτησης στα σχολικά μας διαλείμματα …

Τις παραφουσκωμένες μας περιπέτειες με θαλασσινά θεριά, με Κίρκες και Ναυσικάδες …

Το μόνιμο θέμα των σχολικών εκθέσεων μετά από πολλά χρόνια των παιδιών μου …

Απολαύσαμε τα ουζάκια μας με μεζέδες ακριβώς … από δίπλα !!!








Γευτήκαμε την εξαιρετική μακαρονάδα με σάλτσα «του καπετάνιου» …

Ξαφνιαστήκαμε απ’ το απρόοπτο άλμα της σμέρνας έξω απ’ το νερό ν’ αρπάξει το χταπόδι μέσα απ’ τα δάχτυλα του ψαροντουφεκά που πλήρωσε όμως ακριβά την αποκοτιά της …

Αναχωρήσαμε με την υπόσχεση σύντομης επανόδου …

Με τις αχτίδες του ηλιοβασιλέματος να μας χαϊδεύουν την πλάτη …

και τα παιχνιδίσματα των δελφινιών γύρω απ’ την πλώρη μας …

Με το σούρουπο αράξαμε στο λιμανάκι μας …