Τρίτη 17 Ιουνίου 2008

Να τους ζήσει …

Και το όνομα αυτού ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΣ ...

Ένα τριήμερο στη Νικαριά είναι πάντα ευχάριστη πρόκληση !!!

Έτσι αφού αναβλήθηκε το προγραμματισμένο ταξίδι στη Χιό για συμμετοχή σε «Αχτίφ Δικανικής Ασχημίας» - ας όψεται η «ναυμαχία» των εφοπλιστών για τον έλεγχο των γραμμών του Αιγαίου !!! – με όλες τις παρεπόμενες οχλήσεις της τρόϊκας που συνεδρίαζε ερήμην μου και εξακόντιζε βροχηδόν τα απειλητικά SMS για της συνέπειες της απουσίας μου …

Με χαρά αποδέχτηκα την πρόσκληση αγαπητού μου φίλου απ’ τις ΡΑΧΕΣ (το χωριό των ανυπότακτων Ικαριωτών με τα μενίρ ...
και τις περίεργες συνήθειες σχετικά με τη διασκέδαση και τη μέθοδο μέτρησης του χρόνου)

να παρευρεθώ στη βάφτιση του εγγονού του.

Αφού ταχτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο μας στον Αρμενιστή …














Δροσιστήκαμε κι ήπιαμε τα ουζάκια μας στην μαγευτική παραλία της Μεσαχτής …














Απολαύσαμε φρέσκο ψάρι στο Γιαλισκάρι …











Σκαρφαλώσαμε στην κορφή του «Αθέρα» σ’ ένα ειδυλλιακό τοπίο πάνω απ’ το φράγμα στο οροπέδιο του ΠΕΖΙ σ’ ένα ξωκλησάκι που σκιάζονταν από καστανιές κι αγριοβαλανιδιές …


Παντού η αίσθηση του γαρύφαλλου, απ’ τις γλάστρες στα τραπέζια ως το κρασί και τις μπομπονιέρες !!!

Στο καζαναριό μοσχομύριζαν τα αγριοκάτσικα «ρατσκό» και οι λοιποί μεζέδες …
Τελικά ο νεοφώτιστος πήρε ευχάριστα το μπανάκι του …
Ο Πράμνιος οίνος Ειδικής παραγωγής «ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΣ» έρεε ακατάπαυστα ανεβάζοντας το κέφι στα ύψη…
κινδύνεψε να αδειάσουν τα κρασοκέλια …













Τσιμπούσι, τραγούδι και χορός, υπό τους ήχους παραδοσιακής ορχήστρας – ακούσαμε και χορέψαμε τον «ΙΚΑΡΙΩΤΙΚΟ» σε διαφορετικές versions (κλασσική – ρόκ – τζαζ) με βιολί κρουστά και τσαμπούνα …












Το γλέντι άρχισε μεσημέρι και συνεχίστηκε μέχρι τα ξημερώματα …









Το τιμώμενο πρόσωπο συμμετείχε ενεργά στα χορευτικά και μουσικά δρώμενα …



























Συνεχίστηκε με την ίδια ένταση και πάθος την άλλη μέρα στο σπίτι του «παππού» …
Και κατέληξε την τρίτη μέρα σε ταβέρνα πάνω απ’ τον αρχαίο ναό της Αφροδίτης στο Να …










Αποκαμωμένοι πήραμε απ’ τον Εύδηλο το πλοίο της επιστροφής …
την ώρα που ο ήλιος του Ιούνη έβαφε κατακόκκινο το ΑΙΓΑΙΟ …

27 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φίλε side 21, την περίμενα αυτή την ανάρτηση, όπως έγραψα και στην προηγούμενή σου ανάρτηση χιλιάδες λέξεις με μερικές φωτογραφίες. Σε συγχαίρω είναι από τους ωραιότερους τρόπους συγγραφής μιας ιστορίας.
Μας αφήνει την ελευθερία να φανταστούμε τις λέξεις της ιστορίας.
Θα ήθελα να σου ζητήσω μια χάρη. Αν δε σου κάνει κόπο γράψε μου κάποιες οδηγίες για το πώς δίνεις διεύθυνση στην φωτογραφία προκειμένου να την αναρτήσεις.
Σε ευχαριστώ εκ ων προτέρων και να είσαι καλά, gskastro

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Συγκινήθηκα με τον τρισχαριτωμένο νεοφώτιστο
ΝΑ ΖΗΣΕΙ, ΓΕΡΌΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ!!:!!!!!!!
αλλ΄λα και για τον ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο, που μας μετέφερες τις απείρου κάλλους εικόνες του τοπίου, το δέος του μυστηρίου και τον παλμό του γλεντιού.
Μέχρις εδώ έφτασε η μυρωδιά του μοσχολίβανου, του γαρίφαλου, του μεζέ και του ούζου...
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ και σ' ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας τούτο το ηλιοβασίλεμα

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ο άλλος είπε...

Πω πω ζήλεια που την έχω! Να ζήσει και να γίνει καλός άνθρωπος

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Ήταν σα να ήμουνα εκεί και γλέντησα μαζί σου , να ζήσει το παιδάκι ,να το καμαρώσουν οι γονείς του όπως το θέλουν, το ψάρι μου έπεσε λίγο ..βαρύ με τις σαλάτες αλλά για χατήρι σου το έφαγα!

Giorgos Varvakis είπε...

Από "απόδραση" σε "απόδραση" το πας φίλε μου και γείτονα!! Πολύ ελαστικά τα βρίσκω τα μέτρα ασφάλειας του ιδρύματος!!! :-) Φανταστική η ανάρτηση κι από πλευράς εικόνων κι από περιγραφής. Πάντα τέτοια!

Roadartist είπε...

Τελεια περνατε εσεις εκει.. τελικα!! Μπράβο....

kostaslogh είπε...

Αν είναι να βλέπω συνέχεια τέτοια
δεν ξαναπατάω το πόδι μου εδώ!!!
Έλεος αδερφέ μου,ψυχούλα έχουμε
κι εμείς,ζηλεύει η έρμη!!
Στη ζωή σου πάντα τέτοια εύχομαι....
...θα ξανάρθω

KitsosMitsos είπε...

Έσκισες! Φαίνεται απλώς καταπληκτικάάάά!
Λες να το τολμήσουμε τελικά;

Skouliki είπε...

να τους ζησει ναι .......ωραια περασες ....και τα παρουσιαζεις με ενα τροπο ηρεμοοοοοοοοοοοοο


αντε ρεεεεεεεε θελω και εγωωωωωω

faraona είπε...

Kαλε τι βαφτιση ηταν αυτη με τρικουβερτο γλεντι?Χμ!Περνατε ομορφα εσεις εκει ε?

Παντα ετσι ευχομαι!

την καλημερα μου!

patsiouri είπε...

Εντωμεταξύ είχα ακούσει κάτι γαμάτο για τους κατοίκους του χωριού "Ράχες" και τους είχα αποθεώσει! Κοίτα που δε θυμάμαι όμως τι...κάτι με το δημόσιο τομέα πάντως1

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ είπε...

Eσύ πρέπει να περνάς πολύ χάλια ρε φίλε βλέποντας τέτοια μέρη..Σε καταλαβαίνω..
Να τους ζήσει ο Γαρύφαλλος..

Ανώνυμος είπε...

χαρες και γλεντια και αναταση ψυχης...να ζησει ο νεωφοτιστος!!!

ΜΥΡΙΑΜ είπε...

ΤΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΝΟΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΕΝΑΣ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΜΕΛΑΝΟΥΡΙ.ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΜΑΡΩΣΕΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΠΡΟ.

Ra Ma είπε...

Αυτά είναι γλέντια!!!!
Να σας ζήσει!!!
Όμορφη η παρουσίαση, άσε που φλέρταρα και με δυο όμορφες κσι δροσερές παραλιούλες!

Μαριλένα είπε...

να ζήσει, να είναι παντα γερός και χαρούμενος.
και να εισαι και συ καλα, να τον καμαρώνεις :))

Alexandros είπε...

Γεια σου side21

Πριν μερικές μέρες περπατούσα σε αυτά τα λιμέρια. Υπέροχες φωτογραφίες!

Kaveiros είπε...

Ωραια πραγματα!Να εισαι καλα!

Κούκος είπε...

Ήθελα να ήξερα ποιος βασανίζει ποιον. Μας έχεις πεθάνει από ζήλια ένα μήνα τώρα με όλα αυτά που ανεβάζεις. Έλεος!

Ανώνυμος είπε...

Και μόνο που είδα στο βίντεο τα 90 από τα 100 άτομα(αναλογικά) να χορεύουν τότε τα είδα όλα. Ούτε ψεύτικα κέφια ούτε νάυλον ντέφια.

Ευγε...

Aristodimos είπε...

Μονο στην Ικαριά και ιδιαίτερα στον Χρηστό θα μπορούσες να περάσεις ετσι..
Το έχω ζήσει απο κοντα αυτό το νησί και τους υπέροχους ανθρώπους της με τον "δικό τους ρυθμό"...

Τέλεια η εγγραφή σου ... σαν να ήμουν πάλι εκει στην Μεσακτή , το Γιαλισκάρι , τον Να, τον κάμπο και το κρασί να τρέχει στις ρούγες....

Να τους ζήσει και νάναι άξιος συνεχιστής της υπέροχης παράδοσης του όμορφου αυτού τόπου οπου ο χρόνος εκει παύει να μετρα...

Την καλημέρα μου
Αρης

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Να ζήσει!!!

Κι εσείς να περνάτε πάντα καλά :)

mtryfo είπε...

αυτη τη φορά μας περπατάς σε πολύ γνώριμα και αγαπημένα μονοπάτια...τα είχα ξαναδιαβεί πριν πολλά χρόνια, αλλά τα θυμάμαι σαν να ήταν χθες...ειδικά τις Ράχες(με την καταπληκτική φιλοξενία) ...αλλά και τον Αρμενιστή και το Γιαλισκάρι και τον Εύδηλο...σ ευχαριστώ για τις όμορφες αναμνήσεις που μου ξυπνάς...

Να σας ζήσει το παλληκαράκι σας, να ναι γερό και καλότυχο...

Roadartist είπε...

Καλησπερα αγαπητε :) εχεις προσκληση για ενα διαφορετικο παιχνιδι :)

papasimos είπε...

Φιλε δεν εχω λογια για να γραψω κατι παραπανω.
Μετα που εφυγες αυτο το υπεροχο δειλινο μεσα στο Αιγαιο το παρτυ ειχε συνεχεια.
ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΙΚΑΡΙΑΣ (1912)

mamma είπε...

Πωπωπωπωπω, ωραία που περάσατε!
Θέλω οπωσδήποτε να πάω Ικαρία και μετά από το δικό σου ποστ φτιάχτηκα ακόμα περισσότερο...
[μενίρ :))))) ]

Λωτοφάγος είπε...

Ικαριά μου, Ικαριά μου, μαύρη αναρχική καρδιά μου!
Τόσες φορές έχουμε πιάσει στον Εύδηλο πηγαίνοντας στη Σάμο, κι όμως δεν αξιωθήκαμε μια φορά να κατέβουμε!
Υπέροχο νησί! Να σας ζήσει ο μικρούλης, να είναι χαρούμενος, έξυπνος και καλόκαρδος!
Υπέροχες οι φωτογραφίες και η αφήγηση. Ταξίδεψα όμορφα, αλλά με επανέφερε στην πραγματικότητα μια σεισμική δόνηση!