Πάντα μου άρεσε να ονειρεύομαι …
Τα όνειρα κρατάνε τόσο λίγο …
ίσως γι’ αυτό και ζουν παντοτινά ….
Έτσι λοιπόν κι εγώ …
θα συνεχίσω να ονειρεύομαι …
γιατί – γιατί – γιατί
Μια λέξη σα μονότονο
επαναλαμβανόμενο ράπισμα
στους λαβυρίνθους του μυαλού σου
στροβιλίζεται ακάθεκτα,
να πληρώσει ωθώντας
μια απουσία τεράστια,
κουβάρι ατύλιχτο ακολουθεί
καθώς κατρακυλάει,
ψάχνοντας μ’ απόγνωση
του μίτου την άκρη ...
www.350.org"
18 σχόλια:
Άγρυπνε(τι ωραίο!)γειά σου
πρώτα-πρώτα καλό μήνα
Σε ανακάλυψα μέσα από τη Μαριάννα
Επικροτώ τη στάση ζωής
που ακολουθείς
Αντίσταση σε οτι μας σκοτώνει
δεν είναι καθόλου κοινότυπο
είναι απόψεις πάντα επικαιρικές
Μου άρεσε πολύ η σελίδα σου
Οι εικόνες είναι υπέροχες
Αυτό το διαχρονικό γιατί
ποιός θα το απαντήσει;
Να είσαι πάντα καταγγελτικός
οι μονάδες γυρίζουν τον τροχό
φιλιά στο όμορφο νησί σου
ΓΙΑΤΙ, ΓΙΑΤΙ!!
Αχ φίλε μου αυτό το γιατί που δυναστεύει τη ζωή μου και ποτέ δεν απαντήθηκε!!
Όμως εγώ προσμένω...
Βλέπω και άλλοι σαν και μένα!
Δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ ή να λυπηθώ!! Μόνο παρηγοριέμαι...
Τι γλυκό τραγούδι και πόση ευαισθησία βγάζει αυτό το ποστ σου!!
Καλό μήνα και εύχομαι γρήγορα να πάρεις τις απαντήσεις σου!!
:)))
Αα!! Η πρόσκλησή σου ...εκτελέστηκε
:))
γιατί..?
Μου αρέσει ο Λουδοβίκος και δεν θα ξεχάσω ποτέ μια συναυλία στο πλάι της θάλασσας στη Ραφήνα με πανσέληνο και την φωνή του να με ταξιδεύει γαλήνια...
Κάθε γιατί έχει ένα διότι και κάθε διότι ένα γιατί....
"...κι εγώ …
θα συνεχίσω να ονειρεύομαι …"
ΚΙ' ΕΓΩ!
:-))
Μα αυτό νομίζω κάνουμε και σε τούτο το χώρο (μην κρυβόμαστε), φτιάχνουμε μια κοινότητα, έτσι όπως θα θέλαμε να είναι και "΄έξω"
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Βάλτε και εμένα στα ονειρά σας. Παρακαλώ
θαλασσινες καλησπερες απο την Κρητη!!!
γιατι αμα σου ελεγα δεν θα ειχε σημασια ετσι ο καθενας γινεται αντερσον στα περιεργα παραμυθια του νου του
Καθολου μονοτονη*μαλλον ουσιαστικη λεξη...
Βρε παιδιά δεν τον έχω δει ποτέ μου ,ούτε άκουσα μουσική του ,που ζω τέλος πάντων..ντροπή μου!
Πολύ παραδόξως μ'αρέσει και μένα ο Λουδοβίκος!
side μου,
να που σε ανταμώνω και στο δικό σου χώρο!
Πράγματι είχες δίκιο... πως έτυχε έτσι κι οι δύο Λουδοβίκο;
Να ονειρεύεσαι...
να ονειρεύομαι...
να ονειρευόμαστε...
Καλώς σε βρήκα! Θα περνάω...
porto valitsa πριν τέσσερα περίπου χρόνια στην μύτη του πρώτου ποδιού της Χαλκιδικής, έζησα το όνειρο στ' αλήθεια.Βραδυά μυσταγωγίας .
ο Λουδοβίκος μόνος,αυτός και το μαντολίνο.Ψέμματα!!! και δυο Δελφίνια από πίσω τον συντροφεύανε σ' αυτήν την μαγεία.
Θα μου μείνει αξέχαστη η βραδιά σαν μια απάντηση στο γιατί σου.
Να είσαι καλά φίλε.
"Έτσι λοιπόν κι ΕΓΩ...
θα συνεχίσω να ονειρεύομαι..."
Καλημέρα :)
Ιούλιος με όλα τα θαλασσινά λάμδα. Τα γιατί σου βγάλτα βόλτα στην ακρογιαλιά φίλε μου να τα νοτίσει το κύμα να μαλακώσουν
Μια "απουσία τεράστια" και το "γιατί". Ολοκληρωμένη σκέψη-απορία φίλε μου.
Θυμάμαι πριν από χρόνια, στη Σάμο, τον Λουδοβίκο να δίνει "ιδιωτική συναυλία" για καμιά 15αριά ανθρώπους: να αφηγείται τα παραμύθια του και να τα ντύνει με μουσικές, κάτω από τα φως του φεγγαριού!
Κάθε που τον ακούω, αυτή η σκηνή μού έρχεται στο μυαλό.
Λυπήθηκα πολύ που έδωσαν έμφαση στη χορηγία που πήρε από το ΥΠΠΟ. Μίζερη χώρα! Ας είναι καλά ο γλυκός αυτός παραμυθάς!
Δημοσίευση σχολίου