Και τώρα θα σας πω μια ιστορία απ’ τα παιδικά μου χρόνια…
Στη δεκαετία του 70 στο μικρό νησιώτικο χωριουδάκι μας δεκάχρονα πιτσιρίκια ζούσαμε ανέμελοι στο δικό μας «Παράδεισο» …Σκεπτόμενος το τι τραβάνε τα σημερινά της ίδιας ηλικίας, προκαθορισμένο πρόγραμμα κι ωράριο για κάθε δραστηριότητά τους, (Σχολείο, Αγγλικά, Μουσική, Γυμναστήριο, Φροντιστήριο, Τηλεόραση, Ηλεκτρονικά παιχνίδια), διαπιστώνω ότι τελικά ήμασταν τυχεροί !!! Σα βουητό από μελίσσι τα παιχνίδια μας στα σοκάκια με τα καλντερίμια, τις καμάρες και τις χωμάτινες τραβάκες (πατηλιά), οι θρυλικοί αγώνες ποδοσφαίρου (Πάνω ρούγα – Κάτω ρούγα) στα γύρω χέρσα χωράφια που κάθε ημίχρονο κράταγε 3-4 ώρες !!!
Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε ούτε ηλεκτρικό ρεύμα στο χωριό μας, όπως καταλαβαίνετε ούτε T.V., ούτε Βίντεο, ούτε Kομπιούτερ ούτε άλλη μορφή ψυχαγωγίας, για το τι γινόταν στον έξω κόσμο, αν και δε μας πολυκαιγότανε καρφάκι, το πληροφορούμασταν απ’ το ράδιο και μοναδική μας διασκέδαση πέρα απ' τα ομαδικά παιχνίδια μας ήταν τα παραμύθια της γιαγιάς και του παππού δίπλα στο τζάκι και φυσικά ο Καραγκιόζης.
Είχαμε πραγματική γιορτή όλο το παιδομάνι του χωριού όταν έφτανε πλανόδιος Καραγκιοζοπαίχτης στην πλατεία κι άπλωνε την πραμάτεια του. Το στήσιμο του μπερντέ ήταν μια ιεροτελεστία. 
Όλοι τρέχαμε να τον βοηθήσουμε, να περιεργαστούμε τον παράξενο εξοπλισμό του, ν' αγγίξουμε με δέος τις φιγούρες.-
Είχαμε να κοκορευόμαστε για μήνες με περηφάνια περισσή στους άλλους συνομηλίκους μας αν μας διάλεγε για βοηθούς του μέσα στο μπερντέ κατά την διάρκεια της παράστασης.-
Με το πέρασμα των χρόνων όμως και τον ερχομό των επιτευγμάτων της νέας τεχνολογίας το 
σινεμά στην αρχή και η τηλεόραση στη συνέχεια άλλαξαν τα πράγματα. Οι επισκέψεις του Καραγκιόζη αραίωσαν μέχρι που σταμάτησαν εντελώς.-Παρ' όλα αυτά η παιδική μας φαντασίωση να στήσουμε δικό μας μπερντέ έμενε ζωντανή κι ωρίμαζε μέσα μας με τα χρόνια σαν παιδικό μας απωθημένο, βρέθηκε λοιπόν η ευκαιρία να πάρει σάρκα και οστά, κι έτσι δημιουργήθηκε το 1985 έτος η ΟΜΑΔΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΚΙΩΝ του Πολιτιστικού συλλόγου Μαραθοκάμπου. 
Από τότε έχουμε δώσει πάνω από 70 - 80 παραστάσεις με αρκετά απ' τα κλασσικά έργα του Καραγκιόζη, τις περισσότερες στο χωριό μας, αλλά και στα άλλα χωριά του νησιού εμπλουτίζοντας Πολιτιστικές εκδηλώσεις άλλων Συλλόγων, Δήμων ή της Νομαρχίας αλλά και σε σχολεία, νηπιαγωγεία, ΚΑΠΗ, Παιδικές Κατασκηνώσεις, γιορτές κρασιού κ.α. κι ακόμα στα γύρω νησιά με αρκετές παραστάσεις στον Άγιο Κήρυκο και τις Ράχες Ικαρίας, τους Φούρνους, ακόμα και στη Χώρα της Αμοργού, η χάρη μας έφτασε μέχρι τη μακρινή Αυστραλία στο Σύδνεϋ και την Καμπέρρα. –
Φέραμε ξανά και πάλι κοντά στις νέες γενιές τη μορφή αυτή του λαϊκού θεάτρου σκιών αναβιώνοντας την «ΑΠΟΘΕΩΣΗ» με την ευκαιρία του παραδοσιακού καρναβαλιού (φραντζόλια) του χωριού μας και γίναμε ζωντανές «φιγούρες» δίνοντας θεατρική παράσταση στους δρόμους αλλά και στη λέσχη του συλλόγου μας …
Αλήθεια παρά λίγο να το ξεχάσω …
Έχουμε έναν ανεκτίμητο θησαυρό στα χέρια μας !!!
Φιγούρες δερμάτινες παμπάλαιες επαγγελματιών Καραγκιοζοπαιχτών …
Έχουμε έναν ανεκτίμητο θησαυρό στα χέρια μας !!!
Φιγούρες δερμάτινες παμπάλαιες επαγγελματιών Καραγκιοζοπαιχτών …
Αφίσσες για παραστάσεις που έγιναν πριν πάρα πολλές δεκαετίες, ζωγραφισμένες απ’ τον ίδιο τον Καραγκιοζοπαίχτη !!! 
Κι ακόμα μια πανάρχαια φιγούρα ιστορικό κειμήλιο απ’ το θέατρο σκιών της Ινδονησίας που την πετύχαμε τυχαία στο Σύδνεϋ Αυστραλίας … Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε μονταρισμένα κομμάτια σε τρεις δόσεις, (το Utube δεν μας αφίνει να την ανεβάσουμε μονοκάματη), από μια παράσταση "Ο Καραγκιόζης Γραμματικός" που δώσαμε πέρισυ στην κεντρική πλατεία της Σάμου προσκαλεσμένοι απ' το Δήμο Βαθέος στα πλαίσια των Γιορτών Κρασιού" ...
( Ο Σοφούλης το καταδιασκέδασε ... δεν ήξερε ο καημένος για τη μετακόμισή του !!! )
Θεωρώ ότι σε κάποιους απ’ αυτούς τέτοια εκφώνηση θα έπρεπε να τους περιποιεί μεγάλη τιμή ή για να το πω κι απ’ την ανάποδη, ο Καραγκιόζης θα ‘πρεπε να οργίζεται για τη σύγκρισή του με τέτοια άτομα !!! 
Το 1924 ιδρύεται στην Ελλάδα το Σωματείο Ελλήνων Καραγκιοζοπαιχτών που αποτελούνταν από 120 μέλη μαθητές του Μίμαρου του Ρούλια και του Μέμου. Ιδρυτές ήταν οι παλιοί καλλιτέχνες του θεάτρου σκιών Σωτήρης Σπαθάρης και ο Αντώνης Παπούλιας ή Μόλλας. Εκείνη την περίοδο και μέχρι το 1940 η τέχνη του Καραγκιόζη ήκμαζε πολύ σε όλο τον Ελληνικό χώρο.-
Σήμερα η θεατρική αυτή παράδοση συνεχίζεται με ενδιαφέρον από διάφορους παίκτες σε όλη την Ελλάδα, ο Καραγκιόζης με ανεξάντλητο χιούμορ, ευρηματικός, θυμόσοφος, ανατρεπτικός, αυτοσαρκαστικός, με όλες τις αρετές και τα κουσούρια του λαού μας, εξακολουθεί να διασκεδάζει τις νέες γενιές όπως έκανε αιώνες τώρα κι οι θεατές εξακολουθούν να τον αγαπούν πολύ. Πρόκειται για μια κληρονομιά πολύτιμη που δεν πρέπει να χαθεί και που αξίζει γιατί ο ήρωάς της είναι ο καθρέφτης της γνήσιας Ελληνικής ψυχής.-
www.350.org"
