Βρεθήκαμε
λοιπόν ανακατεμένοι φίλοι και γνωστοί πρόσφυγες δεύτερης και τρίτης γενιάς απ’
την Καβάλα, τη Σάμο, την Κρήτη και τα Μικρασιατικά παράλια ...
Συμπληρωμένα 90 Χρόνια απ’ τη
Συνθήκη της Λωζάννης το 1923 όταν κάποιοι ανεγκέφαλοι μεθόδευσαν, οργάνωσαν και
εκτέλεσαν την μεγαλύτερη αναγκαστική μετανάστευση πληθυσμών από τις
πατρογονικές τους εστίες που έχει γνωρίσει η ανθρώπινη Ιστορία …
Εκεί μαζί μονιασμένοι Έλληνες και Τούρκοι
απόγονοι προσφύγων με κοινές μαρτυρίες σχεδόν έναν αιώνα κατόπιν πήραμε πίσω
την εκδίκησή μας απ’ την “Ιστορία” …
Νοιώθουμε κάτι σαν πνευματική συγγένεια, μια
κοινή οσμή που μας φέρνει κοντά, που αποδυναμώνει κάθε εθνοτική ή θρησκευτική
διαφορά. Στ’ αλήθεια αυτό που ενώνει τους
ανθρώπους είναι οι κοινές μνήμες, οι κοινές εμπειρίες, τα κοινά πάθη, οι
κοινές δοκιμασίες …
Χορέψαμε, κουβεντάσαμε και τραγουδήσαμε
κοινά τραγούδια, κοινές μνήμες, κοινά όνειρα … για μια γειτονιά με ειρήνη,
φιλία, συνεργασία …
Η
πλειοψηφία βέβαια από Κρητικούς που ζούνε στην Τουρκία κι επιμένουν πεισματικά
να διατηρούν ζωντανά την Κρητική διάλεκτο, την κουλτούρα, τις παραδόσεις και τα
έθιμα απ’ τη Μεγαλόνησο …
Μαζεύονται
κατά χιλιάδες κάθε χρόνο Μάη μήνα στο Davutlar λίγο έξω απ’ το Κουσάντασι και θυμούνται τα
παλιά με γιορτές, με λύρες και λαγούτα με
Κρητικούς χορούς και μαντινάδες …
Αφού
επισκεφθήκαμε το φίλο Ισμαήλ που επέμενε να μας κάνει ένα κέρασμα στη φάρμα του
λίγο έξω απ’ τα Σώκια, που έντονα θύμιζε Κρήτη, κι απολαύσαμε τη ζεστή
φιλοξενία του ίδιου και της οικογένειάς του …
Βρεθήκαμε
ξανά τον «Επταστάδιο», εκεί που το δίκαιο της θάλασσας αποκαλεί «διεθνή ύδατα»
για την επιστροφή στο νησί μας, κουβαλώντας τις καλύτερες αναμνήσεις …
Να ζήσουν …
www.350.org"
7 σχόλια:
Φιλε μου οι ανθρωποι δεν εχουν κατι να χωρισουν... οι πολιτικοι ναι, οι ανθρωποι οχι. Κι ισως ειναι η καλυτερη εκδικηση προς την ιστορια που μας πλασσανε αυτη η φωτογραφια με τις δυο σημαιες, τους δυο νεους και το χορο γυρω τους. Παντα τετοια!
Λατρεύω αυτές σου τις αναρτήσεις Σιδερή μου. Τις λατρεύω πραγματικά! Γιατί ομορφαίνει η ψυχή μου από την ομορφιά τους και την αλήθεια τους.
Πάντα χαρές στην ψωή σου φίλε
Την ιδια ακριβώς αγαπημένη συμβίωση έλεγε η πεθερά μου ότι είχαν στην παλιά πατρίδα οι δυο λαοί, οι δυο γείτονες αγαπημένοι.
Να ζήσουν χαρούμενοι!
Να ζήσουν να ευτυχίσουν τα παιδιά !
Οι πατρίδες δεν ξεχνιούνται απ'τους ξενιτεμένους,εμείς κινδυνεύουμε να αποξενωθούμε στην χώρα μας!
Φυσικά και να ζήσουν οι νεόνυμφοι και να ζήσουν και όλοι αυτοί που κρατάνε τη πολύτιμη αυτή φιλία ζωντανή...
Αχ! πόσο θα ήθελα να είχα και εγώ αυτή την αίσθηση φιλίας με τους Τούρκους, βλέπεις προσπαθώ να μη θυμάμαι, πώς έφυγα απ' την Πόλη κοριτσάκι, βαθιά πληγωμένο και σοκαρισμένο...
Καλό μας βράδυ Σιδερή μου!
Ειμαι στη Σαμο. Θα χαρω πολύ να σε δω. Μενω στην Υδρούσα
Εκτιμώ πολύ το έργο αυτώ των ανθρώπων. Στην τραπεζούντα μας είπαν πως έχει διασωθεί μια χριστιανική εκκλησία χάρη στον κρητικό Ιμάμη (έτσι λέγονται οι μουσουλμάνοι ιερείς; ούτε και ξέρω)
Ξύπνησε μνήμες απο την επίσκεψη μας στον πόντο και από όλες αυτές τις ιστορίες που έχουμε ακούσει.
Ας είναι καλά τα παιδιά και να ζήσουν ευτυχισμένα και είθε να βρίσκουμε τρόπους να κάνουμε εμείς την ιστορία να γελάει.
Δημοσίευση σχολίου