Σίδερο λιωμένο, μεσημέρι, πέτρινοι ίσκιοι.
Τζιτζίκια και τζιτζίκια. Σφυροκόπημα στο σιδεράδικο.
Καρτέρεμα της φλέβας του νερού κάτω απ' τις πέτρες.
Ο τρούλλος της κλεισμένης εκκλησίας αστράφτει.
Ανεπαρκής πληρότητα - είπε. Κι ούτε κανένας να μιλήσει,
ούτε κανένας ν' ακούσει. Το πέρασμα του γλάρου
μια ξαφνική εκσπερμάτωση. Κι αμέσως ύστερα
εκείνη η αναίτια, ανεξήγητη μετάνοια. Κάτω απ' τη μουριά
ακούστηκε ένας χτύπος πολυσήμαντος, καθώς το γαϊδούρι
σάλεψε τόνα αυτί του διώχνοντας μια μύγα.
"Αφιερωμένο εξαιρετικά στο Δημοτικό Συμβούλιο Καρλοβάσου"
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
www.350.org"
2 σχόλια:
"Καλότυχε" ΠΟΙΗΤΗ ! ! !
στ' αμόνια δε σφυρηλατούνται πιά αλυσίδες και μαντεμένια καρφιά για τους "Προμηθείς" . . . .
Μας περισεύουν όμως οι βαρυσήμαντες αποφάσεις ! ! !
"Κι έσταξε η ουρά του γαϊδάρου"
χεχεχε!!!!!
αντί να κλαίμε.....
Δημοσίευση σχολίου