Για τον δικό μας ΑΛΕΞΗ

Κάποιοι δημοτικοί σύμβουλοι Καρλοβάσου θα’ πρεπε να δείχνουν μεγαλύτερο σεβασμό στον Αλέξη Σεβαστάκη, τη μεγαλύτερη πνευματική και πολιτική φυσιογνωμία που γέννησε η Σάμος τουλάχιστον στις τελευταίες δεκαετίες. Μια πληθωρική προσωπικότητα που έφυγε μέρες του Ιούνη 1999 αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο δυσαναπλήρωτο κενό και βαριά την ευθύνη για μας τους νεότερους και το χρέος να βαδίσουμε πάνω στα χνάρια στους δρόμους που λάξεψε με τίμιο ιδρώτα και αδήριτες θυσίες, χωρίς φανφάρες και χωρίς φτιασίδια. Υπήρξε ο δικός μας πνευματικός πατέρας - ταγός, φάρος και οδηγός όλα αυτά τα χρόνια, απ' τα δύσκολα της αντιδικτατορικής πάλης ως τους τελευταίους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες, σε μια συνεχή κατάθεση σώματος και ψυχής, Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ο ΑΓΙΟΣ, ο δικός μας πολύαθλος μάρτυς, ο δικός μας ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ. Η πληθωρική παρουσία και προσφορά του πλούτισε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δράσης, την επιστήμη, τα γράμματα, τον πολιτισμό. Στη διαρκή και πολυποίκιλη ενασχόλησή του με τα κοινά έδωσε μαθήματα δεοντολογίας, ακατάβλητος και δεινός υποστηρικτής για τις ιδέες του, αλλά συνάμα και πρωτοστάτης, αρωγός και στυλοβάτης για κάθε προσπάθεια σύγκλισης και διαλόγου, με λίγα λόγια, ένας μαχητής της Ειρήνης, ένας πραγματικός Αριστερός, ένας ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ με όλες τις πτυχές και τις έννοιες της λέξης, που έτυχε αναγνώρισης κι εκτίμησης από συμπορευτές κι αντιπάλους, γιατί εχθρούς ο Αλέξης δεν απόχτησε ποτέ. Με ανεξάντλητη ζωτικότητα, αέναη σπουδή, ακαταπόνητο φρόνημα και ασυμβίβαστη μαχητικότητα, έβαλε την σφραγίδα του στο ΣΦΑΓΕΙΟ της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας.-
Πολιορκώντας τους ΠΟΛΙΟΡΚΗΤΕΣ, στηλιτεύοντας τους καταπατητές αξιών, λοιδορώντας τους αργυρώνητους εκποιητές νεανικών τους σπονδών, βουκεντρίζοντας τους καπηλευτές ιδεών και ονείρων, τους πομφόλυγες και τους καρεκλοκένταυρους, αναζητώντας της ΣΟΦΙΑΣ την ΑΡΧΗ, ένας αιώνια έφηβος στοχαστής, ένας αθεράπευτα ρομαντικός της γνώσης μύστης. ΄Εφυγε όρθιος, όπως άλλωστε στάθηκε όρθιος σ' όλη του τη ζωή, αφήνοντας βαριά τη σκιά του στη γη, μια υπενθύμιση που σπρώχνει τον άνθρωπο να βαδίσει, με πιο μεγάλα, με πιο γοργά, με πιό σταθερά βήματα για ένα καλύτερο αύριο.-