... μαρμαρυγή ...

. . . . . . . . .
. . . . . . . . .

. . . . . . . . .

Αχ . . . κυρά Ευτυχία . . .
Πόσα ήξερες ! ! !

. . . . . . . .

UPDATE …
Οφείλω μια συγνώμη και συνάμα ένα μεγάλο ευχαριστώ
στους φίλους που ανησύχησα με την ανάρτησή μου …
Πράγματι τον τελευταίο καιρό είχα προβλήματα υγείας …
( καρδιακές αρρυθμίες ) κι η διάγνωση μετά από εξετάσεις
« Κολπική Μαρμαρυγή » !!! γι’ αυτό κι η απουσίες μου …
Ήδη η θεραπεία είναι σε καλό δρόμο κι αύριο πετάω για Αθήνα.
Δεν ξέρω αλλά μου ταίριασε το τραγουδάκι σε στίχους της
Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου και μουσική Αντώνη Κατινάρη
που ακούγεται στο ραδιάκι απ’ το Γρηγόρη Μπιθικώτση …

Στο Νάκη …

Θρήνος δεν ταιριάζει στους μαχητές,
αυτούς που στη ζωή παλεύουν ζωσμένοι
με ακατανίκητη αγαθοσύνης πανοπλία …
*
Κι Εκείνη ήταν γεννημένη νικητής
στις θύελλες όλες κόντρα της ζωής
αλύγιστη, χαμογελαστή, νηφάλια …
*
Πατέρας, μάννα, φίλη κι αδερφή,
εκεί στη θαμπή ματιά της ανάμεσα,
αντιφέγγιζε η αγάπη όλου του κόσμου …
*
Γνώμες αιώνων σοφών της γης
σε λόγια της απλά συμπυκνωμένες
πεταρίζανε ανάμεσα απ’ τα χείλη …
*
Όχι φίλε μου δεν έφυγε

Εκείνη οπού σε βύζαξε
με το δάκρυ της ψυχής της,
μ’ αθέατο λώρο αδιάσπαστο
απάνω της σφιχτά σ’ έχει δεμένο
για πάντα θα ‘ ναι εδώ μαζί μας,
το είναι της μέσα σου θα ρέει …

Update  !!!        

  Ο/Η Νάκης Σαρρηγιάννης είπε ... 

Άνοιξη ήταν και μοσχοβόλαγες!
Τα πουλιά στα κλαδιά μετρούσανε τα αμέτρητα χωρίς να ξέρουν γιατί...
Ύστερα αποφάσισαν να ρερητορεύσουνε για το ρο, το τεριρέμ, για τα πάντα, αλλά και για το τίποτα, έτσι, γιατί το γουστάρανε...

Ένας άνεμος χάϊδευε απαλά τις καρδιές, τα κλαδιά, τα φύλλα και ό,τι άλλο τρεμόπαιζε, όπως ο κόσμος.

Οι πορτοκαλιές γραμμές στον ορίζοντα μάταια του προσφέραν απροσδόκητα στηρίγματα αλλά ο κόσμος τρεμόπαιζε, δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, γιατί μέσα απο κάτι γαλαζοπράσινους καπνούς του 'βγαζε γλώσσα μια Πυθία προαναγγέλοντας το βέβαιο τέλος του.

................................
Μικροί σαλτιμπάγκοι στην πέσαν στα βάζα με το βύσσινο που μόλις το έφτιαξες μα σύ γελούσες!
Ύστερα φύγανε στην άλλη Μάνα, η Παπαδιά το χε ζεστό πάλι το χταποδοπίλαφο, κουτί τους ήρθε έτσι που είχανε λιγώσει από τόσο γλυκό που φάγανε!
Στο δεύτερο ή στο τρίτο (;) λαθραίο ποτήρι απ' το νέκταρ του Παπαγιώργη οι σαλτιμπάγκοι το αποφάσισαν.
Θα νικήσουμε πρώτα, γαμώτο μας, κι ύστερα ο κόσμος είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει. Ακόμα και να τελειώσει!
................................

Παρόλο που ακόμα ψαχνόμασταν για το τί και ποιον θά πρεπε να νικήσουμε, είχαμε ήδη κινήσει...

Εικοστός πρώτος αιώνας σήμερα και δεν ξέρουμε αν νικήσαμε, ξέρουμε όμως οτι ο κόσμος δεν τελείωσε και ακόμα καλύτερα γνωρίζουμε οτι σίγουρα δεν πρόκειται να ηττηθούμε γιατί είμαστε εμείς, γιατί έχουμε αυτές τις ρίζες, αυτές τις καταβολές, γιατί πετύχαμε αλώβητοι απ' τα χρόνια να μαστε τόσοι πολλοί φίλοι, τόσα πολλά αδέλφια!

Σ' ευχαριστώ φίλε και αδελφέ μου Σιδερή!

Ασκληπιάδης ο Σάμιος ...

Ατέλειωτη νύχτα και χειμωνιά,
και στων Πλειάδων βασιλεύει το μεσουράνημα
κι εγώ στην πόρτα της μπρος τριγυρνώ μες τη βροχή
από πόθο τρωμένος γι’ αυτήνε τη ζαβολιάρα
γιατί όχι απ’ του έρωτα τη φαρέτρα η Κύπρις
μ’ απ’ τη φωτιά έβγαλε το που με χτύπησε βέλος.
*
Αχ να ‘μουνα ρόδο υποπόρφυρο
τα χέρια σου να με πάρουν
στα στήθη σου τα χιονάτα να με χαρίσουν.
Την παρθενιά σου λυπάσαι, τι ωφελεί ;
Στον Άδη σαν πας , κανέναν,
κόρη δεν θα ‘βρεις να σ’ αγαπήσει.
Της Κυπρίδας οι χαρές στη ζωή,
και στον Αχέροντα οστά και σποδός,
παρθένα θα είμαστε.

*

Πιες Ασκληπιάδη. Γιατί αυτά τα δάκρυα ;
Δε ρήμαξε μόνο εσένα η σκληρή Κυπρίδα,
ούτε μόνο πάνω σου έριξε τα βέλη του
ο πικρός έρωτας. Γιατί θάβεσαι ζωντανός ;
Ας πιούμε του Βάκχου το ανέρωτο πιοτό.
*
Ένα δάχτυλο σηκώθηκε η αυγή.
Ή μήπως να μείνουμε για να ιδούμε ξανά
το λυχνάρι που μας στέλνει για ύπνο ;
Θα πίνουμε, γιατί ούτε ο έρωτας βέβαια
δεν θα υπάρχει μετά από λίγο,
όταν θα αναπαυτούμε δύστυχε στη μακριά νύχτα.
*

************
Λίγοι στίχοι αφιερωμένοι στον έρωτα
απ’ τον Ασκληπιάδη το Σάμιο λυρικό ποιητή
& επιγραμματοποιό δάσκαλο του Θεόκριτου,
σε μετάφραση από τον Ανδρέα Λεντάκη,
τους δανείστηκα από το περιοδικό
«Μεθόριος του Αιγαίου» …